قهوه در مکزیک

قهوه در مکزیک ، مکزیک یکی از بزرگترین کشورهای تولید کننده قهوه در جهان و همچنین یکی از بزرگترین تولید کننده قهوه ارگانیک است، که 60٪ از تولید جهانی آن در سال 2000 تشکیل شده است. اکثریت تولید قهوه مکزیکی به ویژه قهوه ارگانیک توسط کشاورزانی که دارای زمین های کشاورزی کوچک در جنوبی ترین ایالت های Chiapas و Oaxaca است. همچنین این دو ایالت فقیرترین کشور هستند و به طور کلی در این منطقه جمعیت بومی زیادی وجود ندارد. قهوه یکی از پردرآمدترین کالاهای صادراتی مکزیک است و نزدیک به نیم میلیون از کشاورزان و خانواده های آنها برای بقای اقتصادی خود به قهوه اعتماد می کنند.

قهوه تا اواخر قرن 18 به مکزیک راه پیدا نکرده بود، زمانی که اسپانیایی ها گیاهانی را از کوبا و جمهوری Dominican آوردند. کشت تجاری قهوه ده ها سال بعد، هنگامی که مهاجران آلمانی و ایتالیایی از گواتمالا و دیگر کشورهای آمریکای مرکزی نقل مکان کردند، آغاز شد. در دهه 1790، زمانی که اولین مزارع قهوه در جنوب شرقی ایالت Vera Cruz شروع به ظهور کردند، استعمار اسپانیا در این منطقه عمیقاً ریشه دوانده بود. امپراتوری آزتک (Aztec) تقریباً دو و نیم قرن قبل از مدتها فتح شده بود(فتح امپراتوری آزتک به دست مهاجمان اسپانیایی یکی از مهم‌ترین رویدادهای واقع شده در راستای استعمار قاره آمریکا توسط اسپانیایی‌ها بود) و توسط بیماری نابود شد. ذخایر گسترده معدنی مکزیک به این معنی بود که برای سالهای طولانی، قهوه و کشاورزی در صادرات مواد معدنی مانند طلا و نقره (و بعداً به نفت، که در حال حاضر بزرگترین عامل کمک به اقتصاد مکزیک است)، جایگاه دوم را در اختیار داشتند. برخلاف جزایر کارائیب یا آنچه بعداً به “Banana Republics” در آمریکای مرکزی تبدیل شد، دادستان های اسپانیا در بررسی و توزیع زمین خیلی کُند عمل کردند. این سرمایه گذاری در کشت قهوه دلسرد کننده بود و به جوامع کشاورزی بومی اجازه داد تا زمین های کوچک یا زمین های مشترک در کوه های دور افتاده و حومه منزوی جنوب مکزیک را پس از پایان استعمار حفظ کنند.

در حالی که آزادی از اسپانیا تحولات مفیدی را برای برخی از جمعیتهای روستایی مکزیک به همراه داشت، جناح بندی، جنگ های داخلی و درگیری های بین المللی با تگزاس، فرانسه و ایالات متحده ثبات لازم برای توسعه یا تحریک اصلاحات اجتماعی را برای 70 سال آینده از کشور گرفت. با این حال، در این زمان بود که کشت قهوه در جنوب مکزیک در مزارع رونق پیدا کرد . اختلافات مرزی با گواتمالا منجر به اولین ثبت گسترده زمین در دهه 1860 شد. این امر به تعداد کمی از ثروتمندان اروپایی اجازه داد تا زمینهای گسترده ای را که قبلا “ثبت نشده” بودند خریداری کنند و از سرمایه گذاری در نهالستانها و کشت طولانی مدت احساس امنیت کنند. صاحبان زمین و سیاستمداران محلی با داشتن درجه بزرگی از استقلال، برای تأمین امنیت زمین خود به آرامی کشاورزان کوچک را وادار کردند که به کوهستان بروند، و سپس مردان بومی را به عنوان خادمان مستحق بازگرداندند تا در زمینی که قبلاً اشغال کرده بودند کار کنند.

تنها پس از انقلاب مکزیک، کشاورزان زمین های کوچک، شروع به سرمایه گذاری در کشت قهوه کردند. اصلاحات ارضی در دوره پس از انقلاب هزاران قطعه زمین کوچک را به گروه های بومی و کارگران اعطا کرد. قوانین کار، مانند لی دی اوبروس (Ley De Obreros) در سال 1914، بسیاری از “رعیت ها” و خدمتکاران بی سرپرست شهرستان را آزاد کرد. بسیاری از آنها در مزارع قهوه کار می کردند .که به نوبه خود مهارت ها و نهال ها را برای پرورش قهوه با خود به جوامع خود آوردند. ظهور PRI (حزب انقلابی نهادی) در اوایل قرن 20 همچنین شاهد توسعه سازمان INMECAFE در سال 1973 موسسه ملی قهوه مکزیک بود. دولت پوپولیست، کشت قهوه را سهم ارزنده ای در اقتصاد ملی می دید، نه تنها بودجه توسعه اجتماعی در بخش روستایی را تأمین می کرد، بلکه سرمایه خارجی مورد نیاز برای سرمایه گذاری در شهرها و صنعت را نیز ایجاد می کرد.

سازمان INMECAFE برای حمایت از کشت قهوه در میان کشاورزان توسعه پیدا کرد . این سازمان برای فروش قهوه در بازار بین المللی به کشاورزان کمک فنی و اعتباری، خریدهای تضمینی، حمل و نقل به بازار و همکاری با ICA را ارائه داد. (ICA همکاری کشورهای تولید کننده و مصرف کننده قهوه مستقر در لندن بود که برای ایجاد ثبات در بازارهای ناپایدار قهوه سازمان یافته بود. با توافق نامه ها، سهمیه بندی ها و یارانه ها، آنها برای تقریباً دو دهه موفق شدند.)

در این دوره، از سال 1973 تا 1990، با حمایت سازمان INMECAFE، تولید قهوه در حومه روستاها پر سرو صدا شد، و در بعضی مناطق تقریباً 900 درصد افزایش پیدا کرد. با این حال، دولت برای گسترش تولید قهوه آنچنان کشاورزان را حمایت نمیکرد. کشاورزان در Chiapas و Oaxaca همچنان در حاشیه نشین ترین کشور بودند که فاقد حمایت شهرداری و حتی ابتدایی ترین خدمات دولتی بودند. در این مناطق بود که برخی از قوی ترین سازمانهای اجتماعی مکزیک شکوفا شدند. جنبشهای ارضی سازمان یافته برای تقسیم بیشتر زمین ها، سازمانهای کارگری نقش عمده ای در حمایت از حقوق کارگران و پایان دادن به معاشرت بدهی داشتند، و گروههای بومی ادعای خود را در مورد سرزمین و منابعی که قرنها در آنها ساکن بودند را دوباره شروع کردنند .

در دهه 1980، دولت مکزیک وامهای خود را نتوانست پرداخت کند و مجبور به انجام مراحل اولیه اصلاحات نئولیبرالی شد . “که عمده آن به دلیل استقراض شدید خارجی و کاهش شدید قیمت نفت بود.” طی دهه بعد، دولت مکزیک به آرامی حمایت خود را از کشاورزان قهوه پایان داد، در حالی که سازمان  INMECAFE به طور کامل در سال 1989 فروپاشید. این اتفاق تقریباً همزمان با فروپاشی ICA رخ داد (که به دلیل ورود سیل آسا قهوه ارزان قیمت برزیلی در بازار بین المللی و کاهش سریع قیمت بازار بود ). این تأثیر بر کشاورزان قهوه ویران کننده بود .

قهوه، که پیش از 882 میلیون دلار صادرات را در زمینه کشاورزی در سال 1985 را به خود اختصاص داده بود، در سال 1991 به سرعت به کمتر از 370 میلیون دلار کاهش یافت. قیمت قهوه از  سر زمین در مزرعه کاهش یافت، اعتبار از بین رفت و کاهش پیدا کرد . و کشاورزان راهی برای فروش محصولات خود نداشتند . دلالان قهوه سودجو یا به اصطلاح کایوت ها، به سرعت خلا به وجود آمده توسط سازمان INMECAFE را پر کردند و از انزوای کشاورزان، عدم دسترسی به اطلاعات و اعتبار یا حمل و نقل بهره برداری کردند. سال های بعد مهاجرت به شهر و مهاجرت به ایالات متحده  شاهد جهش بزرگی بود. سرنوشت تولیدکنندگان کوچک قهوه مکزیکی هیچوقت از این تلخ تر نبوده است . حتی قبل از فروپاشی رسمی سازمان INMECAFE (کاهش حمایت دولت، همراه با فساد و بوروکراسی که از سالها قبل سازمان را در برگرفته بود، این امر را محقق کرد.) نیاز به سازمانهای مدنی و خصوصی داشتند به جای حمایت دولت . نقش سازمانهای اجتماعی در مهار طوفان بی ثباتی سیاسی و اقتصادی مکزیک بسیار بزرگ است . برای قرن ها، زمین باعث متحد شدن خانواده ها بود و حمایت و نوآوری را به ارمغان می آورد . پس از خصوصی سازی زمین، سازمانهای اجتماعی بر اساس منافع مشترک، سهام اقتصادی یا اصل و نسب جایگزین آنها می شوند . خارج از تقابل سازمان های مختلف کارگری و جنبش های کشاورزی که اغلب با حمایت کلیسای کاتولیک همراه بودند، اولین تعاونی های قهوه در مکزیک پدید آمد. گروه هایی مانند CEPCO و UCIRI در اوخاکا (Oaxaca) برای بقای هزاران کشاورز قهوه در اوایل دهه 1990 بسیار مهم بودند.

شرکت های تعاونی ایجاد شدند تا جایگزینی باشند برای حمل و نقل، پردازش و بازاریابی INMECAFE و برای نجات کشاورزان از دلالان سودجو غلات . آنها شروع به اشتراک گذاشتن اطلاعات در مورد صدور گواهینامه ارگانیک کردند (قیمت قهوه ارگانیک بسیار پایدارتر از قهوه معمولی است) و کاهش وابستگی به منابع اولیه بزرگ مانند کود. تعاونی ها با “سازمان های تجارت جایگزین” اروپایی مانند Equal Exchange تماس گرفتندو با موفقیت صادرات قهوه منصفانه را آغاز کردند و برای اعضای خود یک قیمت ثابت و قبل از برداشت محصول تأمین کردند.

این همکاری ها نه تنها برای جایگزینی INMECAFE و تبدیل شدن به بازیگران قدرتمند در صنعت قهوه ارگانیک، بلکه برای گسترش اختیارات آنها در تنوع ساز اقتصادی، ابتکارات زیست محیطی و لابی و ارائه خدمات اجتماعی مانند مدرسه و بیمارستانها زنده مانده اند. آنها مانند جزایری هستند که سرنوشت خود را تعیین میکنند. آن هم در یك طیف سیاسی كه به سختی آنها را به رسمیت میشناسند. نحوه عملکرد و موفقیت تعاونی ها و سازمان های مدنی مکزیک تبدیل شدن به پایه و اساسی برای برخی از جذاب ترین و مهم ترین جنبش های اجتماعی در جهان .

مشخصات کلی قهوه مکزیک :
نوع: عربیکا
اسیدیته: ملایم
عطر: قوی
طعم: آجیلی و گاهی شکلاتی
درصد برشته شدن: مدیوم تا دارک رست
کافئین: نسبتا بالا

قهوه مکزیک بدنه و اسیدیته ملایم داشته و به طعم آجیلی و شکلاتی آن شناخته شده است. بهترین قهوه های مکزیک بدنه لطیف با ته مزه اسیدی و خشک دلپذیر است.

مکزیک به دلیل نزدیکی به دو اقیانوس اطلس و آرام از شرایط مناسب خاک و آب و هوا برای رشد قهوه برخوردار است و درختچه های قهوه سه یا چهار بار در سال شکوفه می دهند.

قهوه مکزیک کیفیت بالایی دارد و معمولا با روش فرآوری مرطوب به دست می آید.

انواع قهوه مکزیک :
انواع قهوه مکزیک با توجه به ارتفاع ناحیه ای که در آن رشد می کند کیفیت های متفاوتی دارند، نواحی جنوبی مکزیک از جمله چیاپاس، وراکروز و اوهاکا اصلی ترین مناطق تولید قهوه در مکزیک می باشند.

گونه های گیاهی قهوه که در مکزیک رشد می کنند عمدتا بوربن، کاتورا، ماراگوجیپه و موندو نوو هستند.

• قهوه چیاپاس (Chiapas) :
  آب و هوای گرمسیری چیاپاس در جنوب مکزیک برای رشد قهوه ایده آل است و قهوه این ناحیه به طعم ظریف و ملایم، اسیدیته تند و غنی با بادی ملایم تا متوسط شناخته شده است. قهوه چیاپاس بخصوص در نواحی کوهستانی جنوب شرقی و منطقه سوکونوسکو در نزدیکی مرز گواتمالا کیفیت خوبی دارد و با نام قهوه تاپاچولا نیز شناخته شده است. آتشفشان های این منطقه خاک حاصلخیزی داشته و نقش مهمی در خوش طعم شدن قهوه ایفا می کنند به طوری که گفته شده طعم قهوه چیاپاس با کیفیت با طعم قوی و پیچیده قهوه گواتمالا برابری می کند. ارتفاع رشد قهوه در این نواحی حدود 1400 متر بالاتر از سطح دریا می باشد.
• قهوه وراکروز (Veracruz) :
  ایالت وراکروز در ناحیه بین خلیج مکزیک و نواحی کوهستانی مرکزی مکزیک قرار گرفته و قهوه این نواحی به دلیل ارتفاع کم ویژگی خاصی ندارد، با این وجود قهوه آلتورا کوته پک (Altura Coatepec) که یکی از بهترین قهوه های این ناحیه محسوب می شود در نواحی کوهستانی آن رشد کرده و به طعم آجیلی و شکلاتی واضح و بدنه ملایم آن شناخته شده است. از دیگر انواع قهوه ایالت وراکروز می توان به Altura Huatusco و Altura Orizaba اشاره کرد.
• قهوه اوهاکا (Oaxaca)
  این نوع قهوه در دامنه جنوبی کوه های مرکزی ایالت جنوبی اوهاکا رشد می کند و به نام قهوه اوهاکا پلوما شناخته شده که بدنه و اسیدیته ملایمی دارد.
• قهوه پوئبلا (Puebla)
  پوئبلا یکی از ایالات بزرگ تر در مکزیک است که در شرق مکزیکو سیتی واقع شده است .

منبع : equalexchange.coop